زیبا ترین اشعاری که خوانده ام/جمعه 29 امرداد 1400 / ابوالقاسم کریمی

موضوع:
بازدید: 56

+ نوشته شده در جمعه 29 مرداد 1400 ساعت 4:08 توسط ابوالقاسم کریمی | ارسال نظر

زیبا ترین اشعاری که خوانده ام/جمعه 29 امرداد 1400 / ابوالقاسم کریمی

*** باران سرد بهاری؛ شاعر شادان و باغبان نگران! عباس حسین نژاد * هر روز تکه کوچکی از آسمان سهم صبحهای من است. مایلا * پدر فقیر بود پدربزرگ فقیر بود من فرزند

زیبا ترین اشعاری که خوانده ام/جمعه 29 امرداد 1400 / ابوالقاسم کریمی

*** باران سرد بهاری؛ شاعر شادان و باغبان نگران!

عباس حسین نژاد * هر روز تکه کوچکی از آسمان

سهم صبحهای من است.

مایلا * پدر فقیر بود پدربزرگ فقیر بود

من فرزندی ندارم ، فقر تمام شد.

جواد لگزیان * مثل ساقۀ گیاهی ترد گره ام بزنید به چوبی، چیزی

ترسیده ام مدام باد می آید.

سارا محمدی * سروی بودم زیر سایه ام نشستند خوردند و خفتند بیدار شدند و … مرا بریدند.

شمس لنگرودی * یادگار مادر، قبض آب و برق

و چند اسکناس زیر قالی.

سیروس نوذری * و قاف … حرف آخر عشق است آنجا که نام کوچک من آغاز می شود.

قیصر امین پور * تنها نبود، آنکه تنها می گریست.

فرانک زارع پور * بیرون، جنگ خاموشی و فراموشی است با من، درون همین شعر بنشین من از عاشقانی می گویم که نداشتم تو از سفرهایی بگو که نرفتی بیرون، آدم می کشند…

مژگان عباسلو * صندوقچۀ آرزوهایم با یک کلمه پر شد…

«تو» .

علی چاروسایی * تو درخت هم که باشی من دارکوبی می شوم

که هفتاد و سه بار در دقیقه تو را می بوسد.

رها صافی * بعد رفتنم آرزوهایم یتیم می شوند و هیچکس آنها را نخواهد خواست پس آرزوهایم را با خود به گور خواهم برد.

سمانه میرزایی * لباس تور بر تن دریا دوخت

ماهیگیر عاشق.

محمدمسعود کرمی * قد بلندم اما نه آنقدر

که ابرها را کنار بزنم و سر از کار خدا در بیاورم.

پوپک ریاضی * بگذار تمام جهان را سرباز بچینند گنجشک‌ها در اولین رد پوتینی که به آب بنشیند آبتنی می‌کنند.

مهرداد احمدی * زندگی … کجای این خیابان منتظر من است که از هیچ کوچه ای به آن نمی رسم؟!

پوپک ریاضی * در من هر چه می خواهی بکار از من چیزی جز عشق نمی روید.

پوپک ریاضی * خوش به حال فرهاد تمام خاطرات تلخش …

شیرین است.

صمد ملک مکان * گور پدر آزادی! من با اسارت سرخوشم

تا وقتی که در حصار تن تو یک اسیر بی دفاعم.

نسرین علیزاده * جز روزگار من … همه چیز را

سفید کرده برف.

شمس لنگرودی * دلتنگی هایت را در کدام رود انداخته ای

که تمام ماهی های جهان گوشه گیر شدند؟!

دانیال رحمانیان * انتظاری نیست درد شاعر را … شعرهایش می فهمند!

رضا محبی راد * مرا به رد شعرم دنبال کن من رد پا ندارم رد درد را بگیر و به من برس.

قیصر امین پور * از شکاف در هم سوز می آید هم نور ماه.

اکبر اکسیر * باد که می آید خاکِ نشسته بر صندلی بلند می شود می چرخد در اتاق دراز می کشد کنار زن ، فکر می کند به روزهایی که لب داشت.

گروس عبدالملکیان * این روزها کسی حوالی من پرسه نخواهد زد بغضم شبیه نارنجکیست که عمل نکرده باشد اما تو با خنده هایت مرا خنثی می کنی.

دانیال رحمانیان * رویای آبی اش را خزر خزر می گرید میان تنگ بلور.

صبا کاظمیان * گرگ ، شنگول را خورده است گرگ ، منگول را تکه تکه می کند بلند شو پسرم! این قصه برای نخوابیدن است.

گروس عبدالملکیان * گوشه ای در این شهر مچاله شدم در خودم لرزم از سرما نیست از تنهایی ام می ترسم

دانیال رحمانیان * یک مشت آه ؛ یک دنیا گلایه ؛ یک استکان سؤال ؛ دلتنگی ؛ به مقدار لازم و فرصتی از زمان شام امشب، آماده است..

شهناز اسحاقی * چایت را بنوش نگران فردا نباش از گندمزار من و تو تنها مُشتی کاه می ماند برای بادها!

ناشناس * نگران نباش اگر لب های تو را سانسور می کنند شعرهای مرا نقطه چین! از این به بعد در چاپخانه های زیرزمینی تو را خواهم بوسید.

رضا کاظمی *

نوشته‌های پیشین

آمار بازدید

***
باران سرد بهاری؛
شاعر شادان
و باغبان نگران!

عباس حسین نژاد
*
هر روز
تکه کوچکی از آسمان

مایلا
*
پدر فقیر بود
پدربزرگ فقیر بود

جواد لگزیان
*
مثل ساقۀ گیاهی ترد
گره ام بزنید به چوبی، چیزی

ترسیده ام
مدام باد می آید.

سارا محمدی
*
سروی بودم
زیر سایه ام نشستند
خوردند و خفتند
بیدار شدند و …
مرا بریدند.

شمس لنگرودی
*
یادگار مادر،
قبض آب و برق

سیروس نوذری
*
و قاف …
حرف آخر عشق است
آنجا که نام کوچک من آغاز می شود.

قیصر امین پور
*
تنها نبود،
آنکه تنها می گریست.

فرانک زارع پور
*
بیرون،
جنگ خاموشی و فراموشی است
با من، درون همین شعر بنشین
من از عاشقانی می گویم
که نداشتم
تو از سفرهایی بگو
که نرفتی
بیرون،
آدم می کشند…

مژگان عباسلو
*
صندوقچۀ آرزوهایم
با یک کلمه پر شد…

علی چاروسایی
*
تو درخت هم که باشی
من دارکوبی می شوم

رها صافی
*
بعد رفتنم
آرزوهایم یتیم می شوند
و هیچکس آنها را نخواهد خواست
پس آرزوهایم را
با خود به گور خواهم برد.

سمانه میرزایی
*
لباس تور
بر تن دریا دوخت

محمدمسعود کرمی
*
قد بلندم
اما نه آنقدر

که ابرها را کنار بزنم
و سر از کار خدا در بیاورم.

پوپک ریاضی
*
بگذار تمام جهان را سرباز بچینند
گنجشک‌ها
در اولین رد پوتینی که به آب بنشیند
آبتنی می‌کنند.

مهرداد احمدی
*
زندگی …
کجای این خیابان
منتظر من است
که از هیچ کوچه ای
به آن نمی رسم؟!

پوپک ریاضی
*
در من
هر چه می خواهی بکار
از من
چیزی جز عشق نمی روید.

پوپک ریاضی
*
خوش به حال فرهاد
تمام خاطرات تلخش …

صمد ملک مکان
*
گور پدر آزادی!
من با اسارت سرخوشم

تا وقتی که در حصار تن تو
یک اسیر بی دفاعم.

نسرین علیزاده
*
جز روزگار من …
همه چیز را

شمس لنگرودی
*
دلتنگی هایت را
در کدام رود انداخته ای

که تمام ماهی های جهان
گوشه گیر شدند؟!

دانیال رحمانیان
*
انتظاری نیست
درد شاعر را …
شعرهایش می فهمند!

رضا محبی راد
*
مرا به رد شعرم دنبال کن
من رد پا ندارم
رد درد را بگیر
و به من برس.

قیصر امین پور
*
از شکاف در
هم سوز می آید
هم نور ماه.

اکبر اکسیر
*
باد که می آید
خاکِ نشسته بر صندلی بلند می شود
می چرخد در اتاق
دراز می کشد کنار زن ،
فکر می کند
به روزهایی که لب داشت.

گروس عبدالملکیان
*
این روزها
کسی حوالی من
پرسه نخواهد زد
بغضم شبیه نارنجکیست
که عمل نکرده باشد
اما تو با خنده هایت
مرا خنثی می کنی.

دانیال رحمانیان
*
رویای آبی اش را
خزر خزر می گرید
میان تنگ بلور.

صبا کاظمیان
*
گرگ ، شنگول را خورده است
گرگ ، منگول را تکه تکه می کند
بلند شو پسرم!
این قصه برای نخوابیدن است.

گروس عبدالملکیان
*
گوشه ای در این شهر
مچاله شدم در خودم
لرزم از سرما نیست
از تنهایی ام می ترسم

دانیال رحمانیان
*
یک مشت آه ؛
یک دنیا گلایه ؛
یک استکان سؤال ؛
دلتنگی ؛
به مقدار لازم
و فرصتی از زمان
شام امشب،
آماده است..

شهناز اسحاقی
*
چایت را بنوش
نگران فردا نباش
از گندمزار من و تو
تنها مُشتی کاه می ماند
برای بادها!

ناشناس
*
نگران نباش
اگر لب های تو را سانسور می کنند
شعرهای مرا نقطه چین!
از این به بعد
در چاپخانه های زیرزمینی
تو را خواهم بوسید.

رضا کاظمی
*